s skalna
Encyklopedia PWN
jaskinia krasowa we wschodnich Czechach, przy północnym krańcu Krasu Morawskiego, ok. 23 km na północny wschód od Brna;
geol., górn. dolna powierzchnia warstwy skalnej, także powierzchnia odgraniczająca pokład od skał niżej leżących;
spływ popiołowy, lahar,
potok pochodzenia wulkanicznego, o dużej sile transportu, składający się gł. z mieszaniny drobnoziarnistych materiałów piroklastycznych i wody, zawierający także bloki skalne oraz znaczną niekiedy domieszkę osadów pochodzenia lądowego;
scenograf, malarz, karykaturzysta, grafik.
Svolvær
m. w północnej Norwegii, w okręgu Nordland, na wschodnim brzegu wyspy Austvågøya (Lofoty) i niewielkich wysepkach przybrzeżnych.
[swụlwär],
geol. deformacja tektoniczna, w której warstwy skalne są wygięte ku dołowi, w związku z czym w jej skrzydłach znajdują się warstwy starsze, w jądrze zaś — najmłodsze;
